عمل سرطان پروستات به چهار روش زیر انجام می شود که به صورت زیر می باشند:
- جراحی باز رادیکال پروستاتکتومی
- جراحی بسته رادیکال پروستاتکتومی
- لاپاراسکوپی رادیکال پروستاتکتومی
- برش پروستات از طریق مجرا (TURP)
جراحی باز رادیکال پروستاتکتومی
در روش سنتی جراحی پروستات ، پزشک برش باریک و درازی روی بافت زده و پروستات را از آن خارج می‌کند. به این عمل، عمل باز می‌گویند و اخیرا به اندازه قبل رایج نیست. دو راه برای انجام این عمل وجود دارد:
رادیکال پروستاتکتومی
برای انجام این عمل، پزشک برشی روی قسمت پایینی شکم شما از ناف تا استخوان زهاری می‌زند. احتمالا بیهوشی عمومی یا بیهوشی نخاعی و اپیدورال داشته باشید.
اگر سرطان به غدد لنفاوی شما رسیده باشد (بر مبنای نمونه برداری یا سطح PSA شما)، پزشک کمی از غدد لنفاوی را هم خارج می‌کند. این غدد به آزمایشگاه فرستاده شده و از جهت داشتن سلول‌های سرطانی چک می‌شوند.
البته گاهی حین عمل پزشک غدد لنفاوی را بررسی می‌کند. چنانچه سلول سرطانی در این قسمت‌ها باشد، پزشک جراحی پروستات را متوقف می‌کند. دلیل این کار هم این است که برداشتن پروستات در این مرحله نه تنها کمکی به بیمار و درمان او نکرده، بلکه مشکلات جدیدی برای او ایجاد می‌کند.
بعد از جراحی، زمانیکه هنوز زیر بیهوشی هستید، یک کاتدر (لوله نرم و بسیار نازکی) داخل آلت تناسلی مرد گذاشته می‌شود تا ادرار از طریق آن خارج شود. کاتدر معمولا تا یک الی دو هفته سر جایش باقی می‌ماند و بعد از خارج کردن آن دیگر می‌توانید خودتان براحتی ادرار کنید.
احتمالا باید چند روز در بیمارستان بمانید و فعالیت‌های خود را برای چند هفته محدود کنید. عوارض جانبی پروستاتکتومی در قسمت‌های بعدی توضیح داده شده است.
جراحی های بسته رادیکال پروستاتکتومی
در این روش‌ها چندین برش کوچک زده شده و از وسایل جراحی دراز برای در آوردن غده پروستات کمک گرفته می‌شود. پزشک میتواند خودش وسایل را نگه دارد، یا از پانل کنترلی برای نگه داشتن و حرکت دقیق آنها استفاده کند. این روش در سال‌های اخیر خیلی رایج شده است.
اگر قصد استفاده از این روش برای درمان را دارید، لازم است در مورد آنچه در باب این نوع عمل شناخته شده و آنچه هنوز مشخص نیست مطالبی بدانید. مهمترین عامل در این عمل مهارت و تجربه جراح است. بنابراین بعد از اینکه مطمئن شدید روش لاپاراسکوپیک برای شما گزینه مناسبی است، پزشکی ماهر پیدا کنید.
لاپاراسکوپی رادیکال پروستاتکتومی
در این روش پزشک با وارد کردن وسایل باریک و بلندی داخل برش‌های زده شده، پروستات را خارج می‌کند. یکی از این وسایل دوربین کوچکی سرش وصل شده است و به پزشک امکان مشاهده داخل بدن را می‌دهد.
فواید این روش نسببت به روش قبلی این است که خون و درد کمتری داشته، مدت زمان بستری آن کمتر است، و با وجود اینکه کاتدر باید همان میزان زمان داخل مثانه بماند، دوره بهبودی‌اش سریعتر است.
اگر پزشک ماهری این عمل را انجام دهد، موفقیت آن به اندازه روش قبلی است. با اینحال ما هنوز نتایجی که در دراز مدت موفقیت این نوع عمل را در ایالات متحده نشان داده باشد، در دست نداریم.
عوارض جانبی آن هم مانند عوارض جانبی روش پروستاتکتومی باز است. با این تفاوت که در این عمل، بهبودی مثانه کمی زمان بیشتری نیاز دارد.
رادیکال پروستاتکتومی لاپاراسکوپی و روباتیک
در این روش که به آن پروستاتکتومی روباتیک هم می‌گویند، جراحی لاپاروسکوپی با استفاده از روبات انجام می‌شود. پزشک پشت یک پانل کنترل در اتاق عمل می‌نشیند و دست‌های روبات را از دور حرکت می‌دهد تا داخل برش‌های ریز روی شکم بروند.
فواید این عمل نسبت به روش آزاد این است که خون و درد کمتری داشته و دوره بهبودی‌اش سریعتر است. اما از نظر عوارض جانبی، مثل مشکلات نعوظ و ادرار کردن تفاوتی با روش پروستاتکتومی روباتیک ندارد.
برای پزشکی که این جراحی را انجام می‌دهد، دقیق بودن آن و اینکه قابلیت جابجایی راحت با دستگاه فراهم می‌شود، فواید بزرگی هستند. با تمام اینها، مهمترین عامل در موفقیت این دو عمل مهارت و تجربه جراح است.
Comments
Post a Comment